Bağlanamayan hayatlarda kayıklardaki cesetlerden,
Bir nem çalıp, çalım atan korkuların eşiğinde,
Sürünen solucanlar kayığın deseninin bozsada,
Dalgalara inat, varılan okyanus derinliklerinde,
Kaybetmek,
Aşkı,
Kendimi..
Benim olmayan seni..
Arayıpta bulamamak
...
Lütufkar davranma bana,
hazmedemem yokluğunda itimatlarını
Aşk değil ki bu biliyorum anlamsız bir tutku kimbilebilir
Ama ben biliyorum işte, gerisini boşver aşkım..
sen giderken,
benim sana geldiğimi..
ya sen
Biliyormuydun..?
Kızgın davranma bana,
gelemem türlü oyunlarındaki korkuma..
Gelemem aşkım..
Beklemediğini bile bile söylüyorum umarsızca işte, gelemedim diye
Hadi öyle olsun gene..
boşluğa yazılan bir şiir daha armağan zamana
Şunu bi yeter belki..
Sana değil isyan ıslıklarım
belki hayata, belki yarınlara, belki umutlara, belki tanrılara,
belki kendime
Umarsızca çekemelerim yakamdan kendimi
Sen boşver aldırma..